دامنه چیستدامنه یا دامین (Domain) اصطلاحا به نام اینترنتی و یا هویت یک وب سایت گفته می شود که برای صدا زدن یک وب سایت اینترنتی بکار می رود (مثلا www.yourname.com) که این نام وظیفه صدا زدن کامپیوتری (سرور) را دارد که وب سایت بر روی آن نگهداری (میزبانی) می شود. گاهی اوقات به آن آدرس سایت یا دومین هم گفته می شود.
اگر بخواهیم کمی فنی صحبت کنیم باید بدانیم که هر کامپیوتر در دنیای شبکه چه داخلی و چه شبکه سراسری بین المللی که به اینترنت معروف است، یک آدرس دارد. آدرس کامپیوتر ها متشکل از اعدادی است که به آن آی پی IP گفته می شود. به عنوان مثال آدرس کامپیوتری که وب سایت یاهو در آن میزبانی می شود 209.191.88.254 است. خوب با این توضیح متوجه شدیم که اگر قرار باشد ما برای دیدن هر وب سایت آدرس آی پی آن را صدا بزنیم عملا حفظ کردن این اعداد کاری بسیار دشوار بود. چرا که میلیون ها وب سایت در دنیا وجود دارد. به همین دلیل دامین یا نام اینترنتی ترجمه ای از این اعداد بیاد نماندنی هستند و عملا ما با صدا زدن نام اینترنتی وب سایت ها که دامین یا دامنه نامیده می شود می توانیم به سادگی آدرس کامپیوترهای سرور وب سایت های مختلف را صدا بزنیم و وب سایت مورد نظرمان را ببینیم.
اجاره دامین معمولا توسط سازمان های بین المللی ثبت دامنه و نمایندگان رسمی این سازمان ها یا شرکت های ثبت کننده دامین انجام می شود و معمولا بصورت دوره های یک ساله تا پنج ساله هزینه آن از مشتری اخذ می شود.
مالکیت قانونی و بین المللی دامنه در اختیار شرکت ثبت کننده اصلی دامنه (و نه فرد خریدار یا مالک عرفی وب سایت) بوده و این شرکت می تواند اطلاعات مالکیت را در قسمت شناسنامه دامین یا Whois دامنه ثبت کند. اما نکته حقوقی اینجاست که به هیچ وجه فردی که اطلاعات وی در قسمت Whois دامنه قابل رویت است صاحب امتیاز دامین نخواهد بود و تنها شرکت نماینده رسمی و یا سازمان رسمی ثبت دامنه می توانند نسبت به قفل و یا باز کردن انتقال دامنه اقدام کنند. البته ممکن است شرکت های اصلی ثبت کننده دامین همه و یا بخشی از این دسترسی ها را توسط پنل فروش خود در اختیار مشتریان خود قرار دهند.
لذا از آنجا که شرکت های حرفه ای بر اساس اخلاق حرفه ای خود می بایست به مشتری یا ثبت کننده دامین (و نه صاحب وب سایت یا ذی نفع و یا کسی که اطلاعات وی در Whois دامنه نوشته شده است) پاسخگو باشند، تنها به درخواست های خریدار و یا مشتری ئی که تقاضای ثبت/انتقال دامنه را داده و هزینه آن را پرداخت کرده پاسخ می دهند و معمولا در سیستم خود یک نام کاربری و رمز عبور به وی اختصاص می دهند که وی بتواند درخواست هایی مانند تغییر آدرس DNS – تغییر اطلاعات Whois – دریافت کد انتقال را صادر کند.
بدیهیست شرکت های اصلی ثبت کننده دامنه تنها به مشتری خود پاسخگو بوده و از نظر حقوق داخلی آن کشور تنها مدارک پرداخت و درخواست ثبتی که بین مشتری و شرکت ثبت کننده رد و بدل می شود می تواند مستمسک قانونی حقوق معنوی و اثبات کننده ذی نفع یا خریدار نهایی باشد.